Zachcialo sie...

Zachcialo mi sie, psia mac, popatrzec jak chlopcy przestawiaja dzwig. Znaczy konkretnie suwnice. Z jednej lokalizacji w druga. Fajnie bylo.. Nawet mi dali tym pojezdzic (znaczy awansowalam na suwnicowa czyli poprzyciskalam guziki) :))

Bo na ogol jak mowie "dzwigi" to mam na mysli takie jak powyzej. Wiec to mylace bywa.
No wiec.. fajnie bylo, od rana do lunchu zdjelismy gowno z prowadnic i spuscilismy na ziemie (zeby nie bylo, ze stalam tylko i sie gapilam - wrocilam umorusana jak nieboskie stworzenie, bo okazalo sie ze 3 chlopcow to za malo i czwarta im sie przydala - znaczy ta, no - siodma i osma reka)

A potem wracalam sobie radosnie, podziwiajac krajobraz w deszczu. Jesienny taki, szaro-mglisty i nostalgiczny. A potem sie bylam (pol kilometra od domu) poslizgnelam.. Znaczy rondo, deszcz, liscie na drodze, obrot o 180 stopni (w miedzyczasie proba opanowania zywiolu jakim byl rozszalaly Igor), a potem wielki grzmot i tak oto prawa tylna oska stala sie wspomnieniem. Mi sie nic nie stalo, ale w szoku trwalam przez nastepnych pare godzin. Policja przyjechala, nawet razy dwa. Spisali, kazali dmuchac, zablokowali pas na ktorym stalam, zeby sie komus innemu krzywda tez nie stala.. I tyle o..
Chwilowo bez auta zatem. Paul sie nim zajal (znaczy wczoraj zabral jakims cudem prostujac wczesniej oske na tyle zeby do siebie dojechac)... A ja nadal nadziwic sie nie moge. Bo w sumie o wiele wiecej szczescia niz rozumu.

O bogowie!!!

Wpadlo mi w oko cos, co powalilo mnie z lekka na kolana. Tez takie chce (no dobra, z racji ograniczonego miejsca chociaz czesciowo): Zielona pracownia by Cub@_Libre.

To juz ten czas...

...zeby zaczac robic bigos. Tak akurat ze dwa, trzy dni i bedzie pieknie brazowy, miesko cudnie rozplywajace sie w ustach, kapustka miekka i kwasna... Poza tym Swieta (z kulinarnego punktu widzenia) niemalze odwolalam. Bedzie sledz w smietanie - tak po placie, dwoch na glowe. Barszcz z papierka i ravioli z grzybami zamiast uszek (bo cos stac nie moge za bardzo). Zamowiony sernik lada moment bedzie dostarczony. Jeszcze jakies drobne zakupy, wino i guinnessa wrzucic do lodowki i niech sie chlodzi... A potem lenistwooooo! Hura!

I to rowniez ten czas, zeby pozyczyc Wam, moi drodzy, Spokojnych Swiat i Lepszego Nowego Roku...

Oby Wam sie dobrze dzialo!

12 days of Christmas

by Frank Kelly*

 

Day One
Dear Nuala,
Thank you very much for your lovely present of a partridge in a pear-tree. We're getting the hang of feeding the partridge now, although it was difficult at first to win its confidence. It bit the mother rather badly on the hand but they're good friends now and we're keeping the pear-tree indoors in a bucket. Thank you again.
Yours affectionately,
Gobnait O'L£nasa

Day Two
Dear Nuala,
I cannot tell you how surprised we were to hear from you so soon again and to receive your lovely present of two turtle doves. You really are too kind. At first the partridge was very jealous and suspicious of the doves and they had a terrible row the night the doves arrived. We had to send for the vet but the birds are okay again and the stitches are due to some out in a week or two. The vet's bill was œ8 but the mother is over her annoyance now and the doves and the partridge are watching the telly from the pear-tree as I write.
Yours ever,
Gobnait

Day Three
Dear Nuala,
We must be foremost in your thoughts. I had only posted my letter when the three French hens arrived. There was another sort-out between the hens and the doves, who sided with the partridge, and the vet had to be sent for again. The mother was raging because the bill was œ16 this time but she has almost cooled down. However, the fact that the birds' droppings keep falling down on her hair whilen she's watching the telly, doesn't help matters. Thanking you for your kindness.
I remain,
Your Gobnait

Day Four
Dear Nuala,
You mustn't have received my last letter when you were sending us the four calling birds. There was pandemonium in the pear-tree again last night and the vet's bill was œ32. The mother is on sedation as I write. I know you meant no harm and remain your close friend.
Gobnauit

Day Five
Nuala,
Your generosity knows no bounds. Five gold rings ! When the parcel arrived I was scared stiff that it might be more birds, because the smell in the living-room is atrocious. However, I don't want to seem ungrateful for the beautiful rings.
Your affectionate friend,
Gobnait

Day Six
Nuala,
What are you trying to do to us ? It isn't that we don't appreciate your generosity but the six geese have not alone nearly murdered the calling birds but they laid their eggs on top of the vet's head from the pear-tree and his bill was œ68 in cash ! My mother is munching 60 grains of Valium a day and talking to herself in a most alarming way. You must keep your feelings for me in check.
Gobnait

Day Seven
Nuala,
W e are not amused by your little joke. Seven swans-a-swimming is a most romantic idea but not in the bath of a private house. We cannot use the bathroom now because they've gone completely savage and rush the door every time we try to enter. If things go on this way, the mother and I will smell as bad as the living-room carpet. Please lay off. It is not fair.
Gobnait

Day Eight
Nuala,
Who the hell do you think gave you the right to send eight, hefty maids-a-milking here, to eat us out of house and home ? Their cattle are all over the front lawn and have trampled the hell out of the mother's rose-beds. The swans invaded the living-room in a sneak attack and the ensuing battle between them and the calling birds, turtle doves, French hens and partridge make the Battle of the Somme seem like Wanderly Wagon. The mother is on a bottle of whiskey a day, as well as the sixty grains of Valium. I'm very annoyed with you.
Gobnait

Day Nine
Listen you louser !
There's enough pandemonium in this place night and day without nine drummers drumming, while the eight flaming maids-a-milking are beating my poor, old alcoholic mother out of her own kitchen and gobbling everything in sight. I'm warning you, you're making an enemy of me.
Gobnait

Day Ten
Listen manure-face,
I hope you'll be haunted by the strains of ten pipers piping which you sent to torment us last night. They were aided in their evil work by those maniac drummers and it wasn't a pleasant sight to look out the window and see eight hefty maids-a-milking pogo-ing around with the ensuing punk-rock uproar. My mother has just finished her third bottle of whiskey, on top of a hundred and twenty four grains of Valium. You'll get yours !
Gobnait O'L£nasa

Day Eleven
You have scandalised my mother, you dirty Jezebel,
It was bad enough to have eight maids-a-milking dancing to punk music on the front lawn but they've now been joined by your friends ~ the eleven Lords-a-leaping and the antics of the whole lot of them would leave the most decadent days of the Roman Empire looking like "Outlook". I'll get you yet, you ould bag !

Day Twelve
Listen slurry head,
You have ruined our lives. The twelve maidens dancing turned up last night and beat the living daylights out of the eight maids-a-milking, `cos they found them carrying on with the eleven Lords-a-leaping. Meanwhile, the swans got out of the living-room, where they'd been hiding since the big battle, and savaged hell out of the Lords and all the Maids. There were eight ambulances here last night, and the local Civil Defence as well. The mother is in a home for the bewildered and I'm sitting here, up to my neck in birds' droppings, empty whiskey and Valium bottles, birds' blood and feathers, while the flaming cows eat the leaves off the pear-tree. I'm a broken man.
Gobnait 




__________________________________________________________
* Frank Kelly przede wszystkim jest znany z wystepu w serialu Father Ted - jak ktos nie widzial to bardzo goraco polecam :)

A w razie naglej potrzeby....

Spokojnie...

"panieński pokoik" - z szafą, toaletką, mnóstwem kobiecych utensyliów w pudeleczkach i koszyczkach, tudzież wiertarką, farbami, pedzlami, nozykami do tapet, stutysiącami klejow przeróżnych postanowiłam zostawić do posprzatania w czasie świat. 

Teraz zatem cicho i spokojnie.
 Łosoś z filadelfia zapieczony, polany chilli i splukany białym merlotem zrobił swoje i lenistwo pełna gębą. Czasami trzeba, czyż nie?

A Sky-internet mnie powalil na kolana. Magik-technik przyszedł, pogrzebał w gniazdku telefonicznym... I poszedł. Zatem z nerwowym biciem serca rozpakowalam router, mając przed oczami niegdysiejsze zmagania z Neostradą (pamiętacie jak pierwsza rzeczą uslyszana na infolinii było polecenie wyrzucenia płyty instalacyjnej? I dalej juz tylko pod górkę?). No to wyjelam. Podlaczylam 2 (slownie: dwa) kabelki. Do kontaktu, włączyć zasilanie (zamknąć oczy). Usiąść do komputera....
Działa! Tak po prostu.
Chyba jestem w szoku (ale jeszcze pare kieliszkow wzmiankowanego i mi przejdzie :)

Zima..?

W telegraficznym skrocie:
- internetu nadal nie ma (moze dzisiaj przyjdzie Sky'owy magik i zainstaluje, a moze nie... bo nie dojedzie na przyklad, bo oblodzone ulice?)
- Zoledziowo prawie ogarniete (poza "moim" garderobianym pokojem, w ktorym wyglada jak po wybuchuu bomby, ale to moze w weekend. Albo po swietach. Albo manana w wersji tutejszej :))
- w pracy jak to w pracy (malo kto, tak jak moj szef umie podniesc mi cisnienie - ostatnio urzadzil mi awanture, ze zostawiam wlaczona automatyczna sekretarke, a przeciez juz jestem w pracy i moim obowiazkiem jest odbieranie telefonow. Tak, poszlo o te pol godziny za ktore mi NIE placa, bo firma nie ma pieniedzy - wiec teoretycznie mnie tam nie ma - to po jakiego wafla mam odbierac telefony? zwlaszcza, ze do ok.9tej jestem sama?)
- christmas dinner (firmowy) w przyszly czwartek. Pomysl dyskoteki w stylu lat 70-tych na szczescie upadl. Ostal sie zatem obiad (z atrakacjami w postaci zabaw typu "trivia" - bo przeciez tak fajnie bedzie. Mam atak jasnowidzenia, ze zaraz po obiedzie i guinnessie na deser kregoslup odmowi mi posluszenstwa i w trybie przypieszonym bede wracac do domu).
- a domowo swieta ograniczone, bo nadal tracimy na wadze. Na Wigile barszcz z grzybowymi uszkami i sernik na deser (tak w ramach odchudzania) i nie mam pojecia co pomiedzy. No, moze sledzie w smietanie. A w kolejne dni na pewno bigos. A reszta jw. czyli wyjdzie w praniu.
- a w ogole to w tak cieplym domu jak obecny to jeszcze tu nawet nie bylam (o mieszkaniu nie wspominajac). Grzeje sie 2 razy po 3 godziny a cala dobe mozna latac w krotkich spodenkach :))

- nie chce mi sie - tak ogolnie i wszystkiego, ale to zapewne ta pora roku. Snieg juz padal pare razy (znowu irlandzkie szopki na ulicach sie wtedy dzieja, ale sie przyzwyczajam i juz malo co mnie dziwi).
- a jak nie kupie sobie szybko maszyny do szycia to zwariuje, a na pewno palce bede miala sklute do krwi juz na stale :)
- i to by bylo na tyle.