Ciiiii....

Ciicho-sza. Nie oddychac, nie szeptac tez - bo jeszcze sie slonce przestraszy i sobie pojdzie A tak sie milo zrobilo.
Wczoraj kolacja po wlosku, a potem Hewitt tradycyjnie. I Panama Jazz Band spiewajacy "Happy birthday" "dla tej pani w czarnym przy barze" :)
Teraz tequila sie mrozi, a potem beda szanty po pijaku spiewane.
Z obowiazkowymi powrotami oczywiscie :)

Wiosna..?

Ha - wiosna jakas spozniona czy cos. Bo lato, jak moj najstarszy wspolpracownik pamieta, raz tu bylo. W 1978 roku. W jeden czerwcowy piatek. Miedzy 13.00 a 14.15 :)
A serio - to calkiem milo-cieplo sie zrobilo. Cieplo - czyli w okolicach 20 stopni i do tego wilgotnosc 100%. I zero wiatru. Co nie zmienia faktu, ze po przelatujacych deszczzach statnowi to bardzo mila odmiane. Zwlaszcza jak sie wezmie pod uwage, ze przy wszystkich oknach otwartych w domu dalo sie spac cala noc bez dodatkowego koca, a ja dodatkowo zaszalalam i spalam bez skarpetek. Takie wiosenne szalenstwo mnie dopadlo, a co!


Tymczasem wracam do papierow, a potem fizjo (i niech lepiej pomoze, bo cos w tym tygodniu ruszam sie jak ostatni paralityk). A potem tequilla, a potem... niech sie dzieje :)

Tak mnie naszlo...

A jak ktos gdzies teledysk znajdzie (o ile istnieje) to poprosze bardzo. Tymczasem wlazlo mi w glowe i mruczaco nuce.

"...a czasami budzi sie we mnie leniwiec..."

Meet the sloths from Amphibian Avenger on Vimeo.

Znowu...

Milcze, bo niewiele sie dzieje. Znaczy generalnie dzieje sie sporo, ale nic nowego.
Zoska sie piratuje, w pracy urwanie i 100% czasu poswiecam na prace (nawet na znajome blogi/forka nie zagladajac, o gazetach czy innych onetach nawet nie wspominajac), kregoslup wola o pomoc, ale fizjo juz od piatku.
I tak o...
W sobote kolejny rok mi stuknie. Wymarzonego starego mini sobie co prawda nie sprezentuje, ale Zoska tez sie calkiem niezle spisuje. A w czerwcu mam zamiar zdac egzamin. W niedziele sprawdzalam i do nowej siedziby firmy bede miec jakies 15 minut (o ile nie bedzie korkow strasznych, ale udalo mi sie malownicza drozke przez okoliczne pagory znalezc i tam raczej nic sie z rana/popoludniem stadnie szlajac nie bedzie).
Znikam wypic poranna (sic!) kawe.

Fizjo 2

Trafilam :) Idiotyczna, zdawaloby sie, wskazowka "z ronda w prawo i vis-a-vis szkoly" okazala sie byc calkiem pomocna. Ha - cale zycie czlowiek sie uczy.
Ale to w sumie jedyny sukces. Fizjo-sadysta jeden powykrecal mi czlonki w rozne strony sprawdzajac, w ktorym momencie najbardziej boli, przesluchanie zrobil niemalze do trzeciego pokolenia wstecz, plastikowym kregoslupem przed oczami pomachal, pokazujac przy okazji ktory dysk mi wypada i uciska na wszystko w okolicy. Za tydzien zaczynamy tortury, cwiczenia, a tymczasem nadal mam cpac przeciwbolowy zestaw.
I to by bylo na tyle.
Milego weekendu wsiem!

Fizjo...

Zadzwonila wczoraj baba "skads". Ze fizjo, ze spotkanie, ze.. pierdu-pierdu. I czy ja sie moge dzis (czyli wczoraj) stawic o 13stej. Nie moge, bo pracuje - a jakis inny termin? Tak - jutro (czyli dzisiaj) o 10tej. I tlumaczyc zaczelam jak chlop krowie na miedzy, ze w takich godzinach to ja pracuje i czy cos innego moze zaproponowac. Glos po drugiej stronie slyszalnie sie usmiechnal i powiedzial, ze moze - czwartek o 13stej. No zeby Cie, babo glupia (a moze glucha?) pogielo. Toz mowie, ze pracuje. Koniec koncow (po szybkiej konsultacji z bossem) stanelo na czwartku. O 13stej. A co mi tam zrobia/powiedza to wielka niewiadoma (oczywiscie zakladajac, ze znajde te pieprzona fizjo-klinike, bo baba radosnie mi powiedziala, ze naprzeciwko takiej-a-takiej szkoly, i tu od ronda w prawo - ciekawe tylko z ktorej strony jadac - i juz).
Wszystko jedno - niech mi cos zrobia wreszcie, bo jak w pracy tradamol mi sie dzis skonczyl to kustykam jakbym lat miala co najmniej trzy razy tyle - czyli ledwo laze.
Kciuki trzymac!
Noo!

Przy sobocie, po robocie...

Praca-Zoska-dom-Zoska-praca-praca-dom-praca... Tak mniej wiecej moje zycie w tygodniu wyglada. Do tego totalny komputerowstret (wywolany praca wlasnie) i ogolne zdziczenie (czytaj: nie chce mi sie ludzi ogladac nawet, o blizszych kontaktach nie wspominajac). Do tego nieustajacy bol kregoslupa i beznadziejne nieco czekanie na list ze szpitala. Wersje sa rozne - zaleznie od tego, ktorego dzipa pytam - 6 tygodni, 8 tygodni, 3 miesiace - czyli generalnie nikt nic konkretnego powiedziec nie potrafi. Szlag by to. Tymczasem arcoxia z rana i tramadol w ciagu dnia. I jakos tak leci - WRRR!
Ale nic to - bedzie lepiej.
Kiedys.

Tymczasem w ramach oddziczania sie poszlam wczoraj posluchac i poogladac Trebuni-Tutkow wespol-w-zespol z Twinkle Brothers. Niesamowici sa na zywo - zadne jutubowe kawalki nie oddaja niesamowitej energii i humoru jaka panowie (i jedna pani) tryskaja ze sceny.

"...-Rozumiecie po polsku? - rozlegl sie donosny glos z polciemnawej sceny.
- TAAAAAK - ryknela pelna piersia zgromadzona publicznosc.
- To dobrze. Bedech godol po goralsku...."

I sie zaczelo. Dawno tak radosnie nie podrygiwalam. Warto zatem bylo sprobowac sie oddziczyc.
Natomiast co do zgromadzonej publicznosci to uczucia mam mieszane - jak zawsze zreszta gdy przychodzi do ogladania rodakow en masse. I po raz kolejny przypomina mi sie dlaczego obiecywalam sobie w spedach okolo-polonijnych nie uczestniczyc. Ale co tam - raz na jakis czas mozna sie poswiecic - dla wyzszego dobra ;)

Udaje sie w celu uwalenia na nieskoszonym, miekkim trawniku, z cala gora swiezo wypozyczonych ksiazek i portugalskim bimbrem - a co mi tam....