Osiol...

Z okazji porannego emeraja wzielam sobie wolny caly dzien. Postanowienie leniwienia sie na maxa tkwi we mnie mocno. Jak zwykle - skonczylo sie na planach. No za cholere nie umiem sie leniwic (o wypoczywaniu nie wspominajac) w domu. A bo tu cos zabrac, tam przestawic, pozmywac, poprac, posprzatac. I tak dzien niepostrzezenie mija, a po takim wolnym z radoscia niemalze wracam do pracy. Bo to ciezka orka jest, a nie urlop.
Dzisiaj sie zacielam w sobie i postanowilam wreszcie porzadek w zdjeciach zrobic. Przy uzyciu Picasy, bo w sumie dlaczego nie. I tak siedzialam sobie uploadujac zdjecia po sztuk piec, w przerwach czytajac. I po 3 (slownie: trzech) godzinach orki na ugorze zorientowalam sie, ze przeciez moge sobie programik zainstalowac, a nie sie pojedynczo pierdzielic. Znaczy sie osiol ze mnie straszliwy. Niech zyje spostrzegawczosc. Zdjec coraz wiecej i wiecej sie laduje, przybywac bedzie, wiec niniejszym ZAPRASZAM!